Het ervaringsverhaal van een van de cursisten tijdens het sluier-schilderen. geschreven in 2003 voor de expositie: de magie van ontmoeting. Nog altijd invoelbaar en herkenbaar!
Na mijn angst los te hebben gelaten voor een resultaat op commando heb ik een hele strijd met mezelf geleverd om vrij en onbevangen aan een blanco schilderij te beginnen. Vooral omdat Annet mij verzekerde dat het niet fout kon gaan ben ik begonnen aan mijn 1e schilderij. Ik vond het heerlijk om te doen, vooral het spelen met kleuren en water, en als ik vast liep kreeg ik van Annet suggesties en dan begon het vanzelf weer te stromen. Inmiddels ben ik aan mijn 6eschilderij bezig en ook nu loop ik soms vast maar weet dat, na overleg en uitwisseling, er altijd weer een opening komt en ik zo weer door kan met schilderen.
Tevens doet ook mijn proces van persoonlijke groei gelijktijdig en vanzelf mee. Mijn persoonlijke proces vind ik terug in mijn schilderijen. Zij geven de groeimomenten in mijn proces weer, wat voor mij heel waardevol is. Vooral op het moment van gevoelde herkenning als ik zie hoe alles klopt!
Als er obstakels in mijn groei proces zitten, heb ik dat gelijktijdig ook tijdens het schilderen…. Een fase van creëren waarin ik steeds meer voel schepping kan werken door mij heen in plaats van dat ik ” moet” voldoen aan de verwachtingen en gedachten van anderen over mij.
Het fijne van deze manier van schilderen is dat ik van tevoren niet weet hoe het eindresultaat er uit zal zien, waardoor ik me heel vrij voel in mijn creëren en uiteindelijk zeer tevreden ben over het eindresultaat.
Mijn schilderijen zijn mij zeer dierbaar en hebben een belangrijke plaats gekregen in mijn proces van persoonlijke groei. Ze vertellen mijn levensverhaal – in – beeld.
Mede door de puurheid van mijn schilderijen brengen zij mij steeds dichter bij de kern van mijn Zelf, waar het voor mij om te doen is. En zo gaat mijn groeiproces steeds maar door omdat daar geen eind aankomt….
Leven is beweging en ziele-ontwikkeling is eeuwigdurende groei, ook als je op enig moment wellicht dit fysieke lichaam moet loslaten en achterlaten…
Met dankbare en humoristische herinneringen aan de schrijfster ©