Skip to main content
Verhalen

Sterre-kind…. op weg…deel 2.

By mei 9, 2015februari 17th, 2024No Comments
De Lichtdragersreis.

Geschreven en geïllustreerd door Annet Hoeijmans-Boon (c).

Lichtdragers-reis: op weg…
Het plan werd voorgelegd aan de familieraad van Licht. Uitvoerig werd hier besproken en bekeken hoe dit alles aangepakt zou kunnen worden in het belang van álle Leven. Het kostte rijp beraad….
Was het wel verantwoord het sterrenkind naar die verre planeet te laten gaan waar nog zoveel onbegrip, disharmonie, schuld, schaamte en geweld aanwezig was? Het was immers alom bekend dat het mensenras op Planeet Aarde steeds dieper verzeild leek te raken in machteloosheid, woede en geweld. Het geschenk van de vrije wil – een hoog goed en een grote gave – werd enkel toegepast voor eigen belangen en niet voor het welzijn van allen en de hele planeet. Het sterrenkind zou dus, tijdelijk wonend in die menselijke vorm, de kracht van de scheppende vrije wil gaan ervaren en zelfstandig de scheppende kracht ervan leren toepassen. Was deze ontwikkelings-stap inmiddels wel te verwezenlijken?
Na uitvoerig overleg besloten ze het plan te steunen, waarbij een voorwaarde in het plan werd ingebouwd dat er gewerkt zou worden met de gebundelde kracht van groepsenergie gericht op het gezamenlijke belang van alle Levensvormen: een groep Sterre-kinderen, met dezelfde intentie en hetzelfde doel, die tezamen naar de Planeet Aarde zouden reizen. Vanuit ieders eigen incarnatie-verlangen en individualiteit en tegelijkertijd verbonden met de groeps-intentie. Vóór hun vertrek leerden ze op welke wijze ze contact konden maken met elkaar…in hun verschillende Aardse settings…. en met de Bron van Aloude Wijsheid. Ook werden ze geschoold in de werking van Kosmische Wetten. De afspraak werd gemaakt dat er vanuit de Familie van Licht begeleiding zou zijn op deze reis. Niet te opvallend, zodat ze zelfstandig ervaringen op konden doen. Wel liefdevol aanwezig en met intense aandacht. Zo gezegd zo gedaan! Ze maakten afspraken met elkaar over hoe en wanneer contact te zoeken. Dit zou gebeuren via directe inspiraties in het denk-vermogen en ook via het intuïtieve bewustzijn dat zich kenbaar kon maken aan ieder via gevoelde verbondenheid.

Deze afspraak werd, tezamen met de opgedane kosmische kennis en wijsheid, opgeslagen in een kluisje in het sterrenlichaam, zodat het niet verloren zou raken…..Het kluisje kreeg de vorm van een licht-atoom, een licht-drager!

En toen brak de grote dag aan en ging de avontuurlijke reis beginnen….
Opgetogen en vol vreugde en enthousiasme ging ons sterrenkind op reis. Na vele omzwervingen kwam ze in de buurt van de aardesfeer. Het werd donkerder om haar heen en allerlei schaduwen flitsten langs haar. Haar zin in het avontuur verdween geleidelijk achter een beangstigende gewaarwording…. waarbij ze langzaam maar zeker de controle over haar voertuig verloor. Alsof ze in een donker gat gezogen werd met een kracht waar ze weinig tegenover had te stellen. Ze verloor de gevoelde verbinding met de groep en viel…. en viel….

“Nee…..” schreeuwde ze van binnen……” zó was het toch niet.! Zó zag het er niet uit vanuit het Licht…..Nee……toch maar niet……ik wil niet meer………..” en ze deed vertwijfelde pogingen om de andere kant uit te bewegen….
Tevergeefs!

De Wet van de Zwaartekracht had de sturing overgenomen! Ze worstelde heftig en stribbelde tegen, maar niets hielp. Ze werd dieper en dieper in deze draaikolk gezogen…. en uiteindelijk belandde ze in een donkere ruimte waar het rustig en stil was. Hier kon ze even uitrusten en bekomen van haar beangstigende worsteling.
Terwijl ze uitrustte hoorde en voelde ze een geruststellende trilling. Deze deed haar herinneren aan de taal van thuis, de taal van haar sterrenfamilie. Dit geluid nam bezit van haar en ze gaf zich eraan over, pulseerde mee…. als vanzelf.
Naarmate ze langer op deze plek was begreep ze – woordeloos – dat deze pulsatie veroorzaakt werd door de harteklop van haar aardse moeder in wiens baarmoeder ze verbleef! Veilig gedragen, rustig gewiegd….
En naarmate de aardse tijd verstreek voelde ze zich sterker worden, krachtig genoeg om in verbinding met haar aardse vorm, zelfstandig, verder te reizen en ook deze veilige ruimte te verlaten….

wordt vervolgd.