SLUITING VAN DE MIJNEN.
Laatste mijngang controle.
Mijn vader was mijnwerker op de Staatsmijn Emma. Een hard en risicovol bestaan waarin een grote kameraadschap (koempels) essentieel was voor velen. Hij was een bevlogen en bewogen mens. Een wereldverbeteraar.
Vanuit zijn visionaire perspectief zag hij de dreigende mijnsluitingen aankomen. Hij schreef er brieven en gedichten over, vocht ertegen met alles wat hij in zich had. Hij ging de politiek in om zo invloed te kunnen uitoefenen. Hij was mede-organisator van protestmarsen naar Den Haag om de regering op andere gedachten te brengen en de Natte Mijnwet tegen te houden. Maar niets hielp om deze dreigende ramp voor de regio en de mensen persoonlijk af te wenden.
Emoties nemen weliswaar geen beslissingen, maar zijn vaak wel de – onbewuste – drive van ons handelen. Mijn vader, en velen van zijn generatie, waren ervan overtuigd dat je de wereld kon veranderen als je maar genoeg je best deed! Het mocht niet baten en hij ervoer dat als een diepe teleurstelling, gemis van sociale betrokkenheid en kameraadschap en persoonlijk falen. Hij kon het innerlijk niet (ver)dragen en besloot dat de wereld – en wij als gezin – beter af zouden zijn zonder hem.
Zijn poging om uit het leven te stappen mislukte. Mijn lief en ik vonden hem bijtijds. Ik was samen met mijn moeder bij hem in het ziekenhuis toen hij wakker werd en herinner me nog goed de intense schaamte op zijn gezicht. In het proces van herstel en begeleiding ontstond er ruimte voor al onze vragen, speciaal ook die van mijn lieve en zorgzame moeder. Daar ben ik nog steeds dankbaar voor. In datzelfde proces werd hem aangeraden een boek te schrijven. Hij was een gevoelig en creatief mens en kon – zeker in die tijd – nauwelijks uitdrukking geven aan zijn creativiteit, behalve dan in de gedichten die hij schreef. Hij raakte enthousiast en wist meteen dat de titel van zijn boek zou zijn: De frustratie van een generatie.
Ik had een zeer goede band met mijn vader en hij sprak regelmatig met mij hierover. Maar van concretiseren en realiseren kwam het niet omdat gaandeweg duidelijk werd dat hij bezig was dement te worden. Zijn Geest en Ziel hadden zich al teruggetrokken…..Een zware tijd.
Ik schreef ook altijd verhaaltjes en hield een dagboek bij. Ik vertelde hem dat als ik misschien later een boek zou gaan schrijven ik de titel zou veranderen in: De creatie van een nieuwe generatie.
Hij glimlachte…
Het leven nam zijn loop. Mijn lief en ik waren inmiddels verhuisd naar het midden van het land en de drukte van mijn dagelijks leven, met twee opgroeiende kinderen, vroeg al mijn aandacht. Een hectische tijd.
Tijdens mijn werk, het geven van yogalessen en cursussen over communicatie in relaties, de kracht van het beeldend vermogen en mindfulness zeiden cursisten vaak tegen mij dat datgene wat ik doorgaf in verhalen, stencils en oefeningen zo helder was dat ik er een boek over zou kunnen schrijven. Dat herinnerde mij wel steeds weer aan de droom van mijn vader…
In deze tijd treffen mij vooral de overeenkomsten die ik zie en herken.
Groningen en het aardgas en alle protesten. Het boerenprotest. Het onderwijsprotest. Het protest van mensen in de zorg. De traagheid van wetten en besluiten die, vanuit bevlogen idealen, verbonden met politieke idealen, macht en geld, een diepe inwerking en uitwerking hebben op alle mensen. Het genereert bij velen vooral onmacht, woede en frustratie!
Idealen en protesten alleen zijn kennelijk niet voldoende om wezenlijk iets te veranderen! Dat vraagt immers ook om toepassen van gemaakte afspraken en Darin betrouwbaar zijn.
Gelukkig is er ook een toenemend collectief bewustzijn om vanuit besef van innerlijke verbondenheid krachten en passie te bundelen en geïnspireerd samen te werken aan een circulaire economie en aan solidariteit en Welzijn. Deze samenbundeling van talenten en mogelijkheden groeit wereldwijd gestaag en is verheugend en verblijdend! Een uitnodiging en een uitdaging aan eenieder om handelingen en uitingen op basis van frustratie om te zetten in pro-actief handelen en creatieve daadkracht. Innovatie en creatie op basis van mogelijkheden en verbonden met hart en Ziel.
Ik schrijf nog steeds vol passie en vanuit hart, ziel en levenswijsheid over: De Creatie van een nieuwe generatie, de kosmische scheppende mens. Een inter-actief boek – of – life….
Annet Hoeijmans-Boon. ©