Als kind was ik zeer gefascineerd door de heilige geest, waarover verteld werd tijdens religieuze vieringen en in oude geschriften. B.v. het verhaal over de indaling van de heilige geest bij de apostelen tijdens Pinksteren. Vanuit mijn religieuze achtergrond hoorde ik dit verhaal regelmatig. Wat een magisch verhaal. Het klonk voor mij als een magisch sprookje.
Ondanks al mijn kinderlijke vragen over deze heilige geest kon niemand me uitleggen wat dat nu precies was. Het was er én het was niet zichtbaar. Net als de wind.. Het jonge kind in mij baalde ervan dat het geen antwoord kreeg op haar vragen. “Je denkt te diep na en je stelt lastige vragen”, was de boodschap die het kind steeds terugkreeg. Haar ouders en de nonnen op school vonden het lastige vragen. “Je moet niet zo diep denken, laat God maar voor jou denken” was de boodschap die ze regelmatig terugkreeg. “Raar hoor”, dacht ze, “iedereen heeft er een verhaal over en al eeuwen gelooft men dit verhaal. Wat een wonderlijke wereld…De vraag over de heilige geest bleef innerlijk rondzingen maar verdween meer en meer naar de achtergrond tijdens het opgroeien en de uitdagingen van het dagelijkse leven.
Jaren later tijdens mijn yogaopleiding leerde ik het belang en de uitwerking van een diep verbonden ademhaling. Verbonden vanuit het dragende midden in de mens. Tijdens een meditatie drong het mysterie zomaar spontaan ineens diep tot mij door en bracht me het antwoord op de lang geleden gestelde vraag. De heilige geest was de universele levensbron, de geestkracht. Ik voelde me diep aangeraakt door het universele ritme en de rustige krachtige energiestroom. Een beweging, een lokroep, die ik innerlijk herkende. In mijn overgave aan dit oer-ritme van de ademhaling in mij loste mijn persoonlijke identiteit op en voelde ik me volkomen verbonden met alles en alle leven, aangesloten op de hoofdstroom van het leven en gevoed in helderheid. Het wonderlijke en magische was dat ik moeiteloos en vanzelf weer terugkeerde in mijn persoonlijke energieveld en mijn dagelijkse bewustzijn, waarin ik eten ging koken voor mijn gezin of andere activiteiten uitvoerde. Deze intense diepe belevingen veranderde mijn referentiekader en bewustzijnsperspectief. Mijn innerlijke identiteit werd mijn leiding met intuïtie en hart als kompas.
Eind jaren zeventig was spiritualiteit een nog onbekend en dus ook onbemind begrip. Ik herinner me dat mensen die in die tijd bij mij op yogales kwamen met de vraag: “Moeten wij hier op onze kop staan?” Hoe anders is het nu, gelukkig. De zweverigheid is verdwenen en yoga is, in vele verschillende variaties, inmiddels ingeburgerd in onze maatschappij. Ook zijn we door de jaren heen vertrouwd geraakt met begrippen als meditatie, mindfulness en emotionele intelligentie. Een prachtige doorgaande groei en ontwikkeling met vele verschillende facetten.
Spirituele intelligentie is een begrip dat nog niet helemaal vrij is van zweverigheid, van vooroordelen en verkeerde aannames. Ga maar eens bij jezelf te rade: wat roept het woord spirituele intelligentie bij je op? Welke gedachten komen direct omhoog?
Inmiddels herken ik spirituele intelligentie in mij als een kenvermogen om de diepere betekenis van situaties en gebeurtenissen te doorgronden en te begrijpen vanuit een grotere context, vanuit de innerlijke bron van wijsheid in het hart. Deze informatie is niet waarneembaar met onze dagelijkse zintuigen, ons 5 zintuiglijk systeem. Zodra echter de intuïtie een ingang heeft gecreëerd in ons energieveld en door ons lichaam heen tot in het dagelijkse leven, verandert onze kijk op ons eigen leven, op de samenleving en op het wereldbeeld.
Spirituele intelligentie is in essentie een universele levensbron. Een energiebron van mogelijkheden. Een bron van creativiteit, innovatie en creatief leven. Een bron ook waarop alle leven is aangesloten in meer of mindere mate van contact en kracht. Het is de kracht van de geest, een kracht die we kunnen leren ontwikkelen.
Wat betekent voor jou dan geest? Geestkracht?
Terugkijkend zie en herken ik dat mijn persoonlijk levensweg altijd verbonden was met dit innerlijke weten, deze energiebron. Net als velen met mij maakte ik er in mijn kindertijd vrolijk en moeiteloos gebruik van. Ook de natuur fascineerde me met al haar prachtige ingenieuze planten, bloemen, insecten, dieren, stenen en kristallen, schelpen. En dan het wonder van het menselijk lichaam. Groots en meeslepend vond ik dit mysterie en jeetje wát een talent had de schepper die dit alles gecreëerd had! Schoonheid, vreugde en eenheid in alle verscheidenheid ontroerde me diep en vervulde me met dankbaarheid. Overgave, diepe innerlijke rust, intens gevoeld geluk en een gevoeld vertrouwen in deze krachtige levens-energie-stroom verbonden met haar creatieve wezensaard.
Nu voel ik diezelfde diepe ontroering in uitwisselingen van hart tot hart met mensen die dit perspectief herkennen, zich bewust ermee verbinden en de regie over hun eigen leven nemen vanuit diepgevoelde authentieke verbinding. Samenwerken is dan geborgd in wederzijds vertrouwen. We willen samen dezelfde richting uit! Ook vreugdevol omdat er gebruik gemaakt wordt van elkaars kwaliteiten zodat het werk of de organisatie vanuit gezamenlijke intentie de visie en de missie kan realiseren.