Skip to main content
Artikelen

Intentie stuurt het zoeklicht van de aandacht aan…

By januari 7, 2020januari 18th, 2020No Comments

Dit was het aandachtspunt van onze laatste bijeenkomst voor de vakantie. Wat is het toch ontroerend en dankbaar om zo intens te ervaren dat iedereen een gelijkwaardige inbreng heeft; iedereen iets aan te bieden heeft aan de ander, ook al denk je “automatisch” van niet. Aansturen en richting geven worden eveneens gevalideerd.

Deze keer viel het zoeklicht van de aandacht op een oude kritische stem. Negatief, oordelend en dwingend, Steeds weer de aandacht trekkend naar oordelen en veroordelen. Niet goed genoeg zijn, tekort komen en tekort schieten. Een (ver)harde (ver)oordelende geestesgesteldheid. Voortgekomen uit een historisch noodzakelijk overlevingsinstinct dat de menselijke psyche op diep niveau heeft beïnvloedt. Een energetische reactief-emotioneel patroon gekoppeld aan zelf-verloochening en ontkenning van je eigen Licht en Oorsprong. Door deze geestesgesteldheid aandachtig te herkennen, te erkennen en te doorzien in de verschillende gedeelde levensgebeurtenissen als een “slavendrijver”, een innerlijke perfectionist die nooit tevreden is, ontstond er een gevoel van ruimte ( dis-identificatie) rondom dit geprogrammeerde oude emotionele gedragspatroon én de bewustere wijze waarop we deze weerstand en innerlijke afkeuring nu anders kunnen leren hanteren en toepassen, waardoor ander gedrag ontwikkeld wordt.

Deze transitie-ruimte is essentieel voor het leren onderscheiden, sturen en richten van onze aandacht en wilskracht. Het Bewuste Gewaarzijn kan makkelijk verdwalen en richtingloos gaan ronddolen, ronddobberen en mee-deinen in deze ruimtelijke dimensie, aangezien onze hersenen nog steeds geprogrammeerd zijn volgens dit oude reactieve mechanisme gericht op “gevaar” en op ” tekort”. En dus vinden en herinneren ze zich makkelijk en vanuit conditie allerlei situaties die hierbij aansluiten, waardoor we opnieuw bezig gaan met iets te veranderen vanuit tekort / armoede. Een eindeloze vicieuze cirkel.

Een creërend bewustzijnsperspectief hanteren dat verbonden is met hart en ziel, met overvloed en mogelijkheden, vraagt ziele-intentie en bewust gericht aandacht op dit ontmoetingspunt. Laat je je wegtrekken naar het oude overlevingsmechanisme? Of blijf je je bewust van jouw mogelijkheid een andere keuze te maken en je aandachtsfocus (lens) anders te richten? Onbevangen en in overgave verschillende keuze-mogelijkheden onderzoeken o.a. via de kracht van je beeldend vermogen?

Intuïtie verrast je spontaan met inzichten en mogelijkheden en geeft zachte duwtjes en aanwijzigingen. Ze kiest echter niet voor jou! Het respect voor jouw vrije keuze is aanwezig hier. Niemand kan voor jou kiezen. Je mag wel altijd weer nar een gemaakte keuze vallen, opstaan en weer doorgaan…steeds weer opnieuw totdat je de vakuilen herkend. Vrolijk falen noemt wij dat altijd 🙂

Intenties kun je niet zien. De consequenties die ze creëren wel. Het is een bewustzijnseigenschap van de ziel die je inbrengt in je handeling. Je neemt verantwoordelijkheid en dat is een keuze. De gevolgen worden zichtbaar en ervaarbaar en worden door intentie bepaald.. en niet door de handeling zelf. Anders gezegd: je geeft antwoord op de intuïtieve wijsheid in de gebeurtenissen.

Het verschil tussen de “automatische” piloot en kiezen voor het onbekende, nieuwe, is alleen te onderscheiden via je voelende waarnemende Bewustzijn: je Gewaarzijn.

Vrije keuze is als een lens, een focus, die het zoeklicht van je geest en de aandacht vanuit je ziel en hart kan (leren) richten. Metaforisch gesproken vraagt dat om steeds weer bewust, keer op keer, de naald uit de bestaande groef van de plaat te tillen en hem ietsje verder te plaatsen op het vinyl 🙂 zodat andere muziek kan klinken.

Ervaringen in je dagelijkse leven en jouw bewustwording van het verband en de samenhang ertussen, de rode – gouden – draad, inspireren, motiveren, in alle eenvoud tot Bewustwording en Zelf-expressie. Je gaat, samen met anderen, steeds meer het leven leiden dat bij je past en voelt je bevrijd van de (ideale) druk van “hoe het zou moeten zijn”.